Het REM-eiland was een platform in de Noordzee, op 9 kilometer buiten de kust van de Nederlandse plaats Noordwijk. In 1964 werden vanaf deze basis vanaf 12 augustus tot 14 december commerciële televisie-uitzendingen onder de naam TV Noordzee verzorgd.
In 1963 werd de Reclame Exploitatie Maatschappij (REM) gesticht. De voornaamste aandeelhouder was de Rotterdamse scheepsbouwer Cornelis Verolme. De REM wilde commerciële radio- en televisie-uitzendingen verzorgen. Omdat de Nederlandse wetgeving dit niet toestond zouden de uitzendingen geschieden vanaf een locatie juist buiten de territoriale wateren (6 mijl uit de kust van Noordwijk).
Uitzenden vanaf een basis op zee werd veiliger geacht dan uitzendingen vanaf een schip zoals een radiozendpiraat/zeezender als Veronica al deed. Bij Lloyd's of London werd een verzekering afgesloten tegen inbeslagname door de autoriteiten.
Op 12 augustus vond een proefuitzending plaats en op 15 augustus 1964 begonnen de reguliere uitzendingen. Op 17 december van datzelfde jaar werd de apparatuur van het REM-eiland echter door de Rijkspolitie tijdens een actie met de Koninklijke Marine geconfisqueerd. Deze actie kon worden ondernomen omdat per 1 december 1964 een noodwet was aangenomen die bepaalde dat de Nederlandse wetgeving ook gold op kunstmatige constructies die waren gebouwd op de zeebodem van het Nederlandse deel van het Continentale Plat. Hierdoor werden de uitzendingen vanaf het REM-eiland illegaal, en kon daartegen worden opgetreden. De wet trad op 12 december in werking. Zeezenders die vanaf een schip uitzonden konden hiermee nog niet worden aangepakt.
Uit de REM kwam later de legale Nederlandse zendgemachtigde TROS voort. De naam TROS werd overigens reeds gebruikt toen er vanaf het REM-eiland werd uitgezonden.