Burt Bacharach is een Amerikaanse pianist en componist. Zijn samenwerking met tekstschrijver Hal David leverde tientallen wereldhits op.
In jaren 50 werkte hij voor een muziekmaatschappij in het bekende Brill Building. Hij werkte daar met diverse tekstschrijvers. Toen hij in 1957 Harold "Hal" David ontmoette, bleek deze samenwerking meer hits op te leveren dan de andere.
Het duurde echter tot 1963 voordat ze echt partners werden. Samen schreven ze prachtige nummers, die vaak in Dionne Warwick hun eerste vertolkster vonden. Deze nummers waren dikwijls liefdesliedjes, die om de een of andere reden perfect aansloten op de tijdgeest in de jaren 60 (ondanks het feit dat de muziek vaak tot het easy listening-genre werd gerekend).
Aan dit overweldigende succes kwam een einde in 1973 toen Bacharach en David uit elkaar gingen na het produceren van de geflopte musicalfilm The Lost Horizon. Later kwamen ze bij gelegenheid nog weleens samen, maar ze waren minder succesvol dan in de periode 1963-1973.
Een minder bekend feit is dat Bacharach in de periode 1958-1960 werkzaam was als pianist en orkestleider van Marlene Dietrich. Omdat Marlene niet een zeer begaafde zangeres was, was deze periode mogelijk zeer belangrijk voor de ontwikkeling van Bacharach als componist en arrangeur. Ook wanneer zijn songs worden vertolkt door minder goede zangers of zangeressen, blijven ze goed klinken.
Bekende nummers, die door Bacharach werden gecomponeerd:
- The Man Who Shot Liberty Valence;
- Twenty-Four Hours From Tulsa;
- Don't Make Me Over;
- Make It Easy On Yourself;
- Anyone Who Had A Heart;
- Walk On By;
- Wishin' and Hopin';
- {There's) Always Something There to Remind Me;
- What the World Needs Now Is Love;
- What's New Pussycat?;
- Alfie;
- This Guy's In Love With You
- I Say A Little Prayer;
- The Look of Love;
- Do You Know the Way to San Jose?
- Close To You;
- A House is Not a Home;
enzovoorts, etc.