Deze werkt met radiobuizen als actieve (versterkende) component.
De eerste ontvangers volstonden met een of twee buizen; dit waren rechtuit- of superregeneratieve ontvangers. Rond 1940 was de superheterodyne met vier buizen een gangbaar aantal, met de komst van FM-radio werden dat er vijf. Met de komst van de stereo-ontvangers werd het aantal nog hoger door de vereiste decoder en de dubbele eindtrap, maar door de gelijktijdige opkomst van de transistor zijn er niet veel van zulke radio's voor de consumentenmarkt gebouwd.
Professionele ontvangers, bedoeld voor veel banden en met een hoge gevoeligheid, konden wel 20 buizen hebben.
In de jaren 70 van de vorige eeuw ging de buizenradio op zijn retour.
296 selected