Vittorio Emanuele III di Savoia (Victor Emanuel III) was een lid van het Huis Savoye en koning van Italië (29 juli 1900 - 9 mei 1946). Daarnaast eiste hij de kronen van Ethiopië en Albanië op en maakte hij aanspraak op de titels "Keizer van Ethiopië" (1936-1941) en "Koning der Albanezen" (1939-1943), die niet werden erkend door de Grote Mogendheden. Gedurende zijn lange heerschappij (46 jaar) werd het Koninkrijk Italië betrokken bij twee wereldoorlogen. Zijn heerschappij omvatte ook de geboorte, opkomst en ondergang van het Italiaans fascisme.
Victor Emanuel was de zoon van koning Umberto I en diens nicht Margaretha, beiden uit het Huis Savoye. Hij volgde een militaire opleiding. Hij was klein van stuk, zwijgzaam, pretentieloos en zeer geïnteresseerd in wetenschappelijk onderzoek. Ook hield hij van jagen, het verzorgen van bloemen en verzamelde hij munten.
Victor Emanuel kwam op de troon nadat zijn vader op 29 juli 1900 was doodgeschoten door de anarchist Gaetano Bresci. Hij was liberaal gezind en een hard en plichtsgetrouw werker die grote idealen over het koningschap had. De populariteit van het koningshuis, die onder Umberto vrijwel onbestaand was, steeg dankzij Victor Emanuel weer enigszins.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog verbleef hij voornamelijk aan het front en liet hij het regeren aan zijn oom Ferdinand over. Hij weigerde in 1922 maatregelen te nemen tegen de fascistische mars op Rome.
Op 28 oktober benoemde hij Benito Mussolini tot premier en werkte zo mee aan diens machtsovername. Bovendien dreigde van links gevaar voor gewelddadigheden en hoopte de koning, dat Mussolini Italië de stabiliteit kon bieden die het zo hard nodig had en de bolsjewieken onder de duim kon houden. Mussolini's politiek van orde, tucht en efficiëntie beviel hem wel, maar uiteindelijk werd het een moeilijk samenleven tussen koning en dictator. Victor Emanuel had met zijn samenwerking met Mussolini de ondergang van de Italiaanse monarchie bewerkstelligd, ook al had hij Italië van de verwoesting van de totale nederlaag gered door Mussolini tijdig uit te schakelen. De goed bewapende linkse partizanen in het noorden van Italië zagen hun kans schoon om zich niet alleen van de koning, maar van de hele constitutionele monarchie te ontdoen. Op 9 mei 1946 trad hij aan de vooravond van een referendum over de toekomst van de monarchie af ten gunste van zijn populaire zoon Umberto II. In het niet zonder intimidatie van gewapende groepen verlopen referendum stemde het noorden in meerderheid tegen en het zuiden voor de monarchie. Umberto werd zo na 33 dagen afgezet en moest zijn leven in ballingschap doorbrengen. Politieke stabiliteit vond Italië niet meer.
Victor Emanuel stierf in 1947. Zijn laatste levensdagen bracht hij door in Alexandrië waar hij zich bezighield met vissen, postzegels verzamelen en wandelen in de tuin. Zijn dochter Johanna en haar zoon tsaar Simeon II van Bulgarije voegden zich na de afschaffing van de Bulgaarse monarchie in 1946 bij hem.