De NEC PC Engine werd officieel enkel in Japan (1987) uitgebracht. In de USA werd het verkocht onder de naam TurboGrafx (of Turboggrafx-16). Deze USA versies waren groter dan de Japanse PC Engine.
Latere licht gewijzigde versies waren de CoreGrafx I en de CoreGrafx II. De CoreGafx I is een TurboGrafx met het oorspronkelijk (mini) design van de PC Engine.De RF (coax) TV aansluiting werd vervangen door een RCA kabel. De CoreGrafx II heeft een nieuw label en iets andere kleur. Verder is hij identiek aan de CoreGrafx I
Geen enkel van deze toestellen werd officieel uitgebracht in Europa. Alle versies zijn NTSC (er bestaat geen PAL uitvoering).
De PC Engine en alle andere versies gebruiken zogenaamde HuCards (Hudson Card) als drager voor de games. HuCards zijn ROM’s in de vorm van een kredietkaart.
Later kwam ook een CD-Rom expansiemodule op de markt (de PC-Engine was de eerste videogame console die gebruik maakte van CD's als drager). Deze expansiemodule maakte gebruik van een speciale interface. Een latere CD-Rom expansiemodule, de NEC Super CD-Rom had een ingebouwde interface.
De PC Engine/TurboGrafx slaagde er oorspronkelijk in om enig weerwerk te bieden aan Sega en Nintendo, maar uiteindelijk werd hij toch uit de markt gedrongen.
Er verschenen uitvoeringen met ingebouwde CD-Rom speler (NEC Turbo Duo en PC Engine Turbo Duo), een lichtjes snellere SuperGrafx en een draagbaar toestel (PC Engine GT en Turbo Express).
Nog later kwamen de PC Engine Duo R (1993) en PC Engine Duo RX (1994) uit. Dit zijn lichtjes gewijzigde versies van de Turbo Duo.
De opvolger was de enkel in Japan uitgebrachte PC-FX.