Ivan Dubosov werd in de stad Odintsvo, in de buurt van Moskou, geboren op 30 november 1987. Zijn vader tekende in zijn vrije tijd cartoons om wat bij te verdienen. Ook Ivan was als kind al dol op tekenen. In 1908 gin hij naar de Keizerlijke Strogonov-school en koos voor het beroep emailleur. Zijn leraren waren S.V. Noakovski en D.A.Sjtsjerbinovski.
Ondanks het feit dat hij, volgens de kunstenaar zelf, de school niet afmaakte, ontving hij in 1915 een eerstegraads diploma en kreeg hij de titel van "geleerd tekenaar". Dit gaf hem de mogelijkheid om les te geven in tekenvaardigheid in gymnasia. De Eerste Wereldoorlog gooide echter roet in het eten bij zijn sollicitaties als docent, want hij werd gemobiliseerd. Als veelbelovend jonge kunstenaar boden de militaire autoriteiten hem een plek in achterhoede aan.Dit weigerde hij. In 1916 meldde hij zich vrijwillig aan voor het 28ste reserveregiment waarvoor hij naar de vaandrigopleiding Moskou werd gestuurd. In het herfst van dat jaar werd hij naar het westfront (vanuit Rusland bezien, voor Nederlanders staat dit bekend als het oostfront). Hij diende hier als verkenningsofficier te voet.
In 1917 tijdens het uitbreken van de Oktoberrevolutie werd Dubasov in de Roemeense stad Dorohoi behandeld tegen tyfus. Per ambulancetrein keerde hij later terug naar Rusland.
Thuis in Odintsovo kon hij geen vaste baan vinden en bood hij zich aan als tekenleraar en werkte in die hoedanigheid op verschillende scholen. In het voorjaar werd hij opgeroepen voor het Rode Leger . Hij werd benoemd tot pelotonscommandant , maar werd al snel overgeplaatst naar de culturele afdeling . Dubasov. Wegens ziekte werd hij gedemobiliseerd in 1922 en keerde terug naar Odintsvo waar hij ging werken in een school.
In de zomer nam hij deel aan de publieke wedstrijd om een ontwerp te maken voor een postzegel die gewijd was aan de vijfde verjaardag van de Oktoberrevolutie. Dubosov maakte twee ontwerpen met een oplossing van kaliumpermanganaat in water bij gebrek aan verf en inkt. Ondanks dat meer dan honderd kunstenaars deelnamen, waaronder een aantal gerenommeerde grafici zoals D.I Mitrochin en S.V. Tsjechonin, won hij de eerste prijs, een miljard roebel. Zijn ontwerp, een beeldhouwer die het motto "RSFS 1917-1922 in een plaat kerft, is in dat jaar als postzegel uitgebracht (een serie van vier frankeerzegels en een luchtpostzegel).
Onder de leden van de jury waren vertegenwoordigers van Goznak, het staatsbedrijf wat verantwoordelijk was voor het ontwerp en de productie van bankbiljetten, munten en postzegels. Dit waren Vladimir Nikolajevitsj Adrianov en Aleksandr Jefimovitsj Soechich. De laatste was hoofdtechnicus van de kunst- en grafiekafdeling. Hij nam Dubasov aan als graveur en voor het maken van composities.
Na de oprichting van de Sovjet-Unie in 1922 leverde V.P. Korzun het winnende ontwerp voor een nieuw staatswapen. Goznak krijg de opdracht om op basis van deze schets een wapenschild te maken. Eerder genoemde V.N. Adrianov leidde het ontwerpproces en voegde de wereldbol met hamer en sikkel in het midden van het embleem toe. Omdat de slogan "Proletariers aller landen, verenigt u!" in verschillende talen (naast het Russisch) weergegeven moest worden had Dubaso het idee om deze op een lint te plaatsen wat rondom de korenaren van het schidl werd gewikkeld.
In 1923 begon Dubasov bankbiljetten te ontwerpen. Hij maakte hiervoor een schets van een zaaiende boer. In 1924 werkte hij aan het ontwerp van obligaties. Na de dood van Lenin, ook in 1924, maakte de kunstenaar een afbeelding van een schaduwportret van Lenin met een zwarte rouwrand in een rood kader. In iets meer dan een dag ronde Dubasov dit ontwerp af, zodat de zegel uitgegeven kon worden op de dag van de afscheidsceremonie.
In 1926 werd Dubasov de artistieke leiding van Goznak. Deze positie behield hij tot zijn pensioen in 1971. Uiteraard bleef hij zelf ontwerpen en zijn er uiteindelijk 150 postzegels van zijn hand (tussen 1922 en 1965).
Nadat hij op 74 jarige leeftijd met pensioen ging, is hij betrokken gebleven bij het werk van zijn collega's I.S. Krylkov, T. Nikitina, L. Majorova, V. Smirnov, I. Mokroesov en I. Sopronov. In deze kring werd hij beschouwd als de "Patriarch van Geldzaken".
Bronnen
Wikipedia (Russisch): Dubasov, Ivan Ivanovich