Het begin
Het personage Robbedoes kwam tot leven op aanvraag van uitgeverij Dupuis. Rob- Vel nam het tekenwerk voor zijn rekening, scenariogewijs bijgestaan door zijn vrouw Blanche Dumoulin. Aangezien de Velters met andere opdrachten nogal druk bezig waren, hielp de vast vriend aan huis en jeugdvriend van Blanche (Luc Lafnet) een handje mee.
De eerste stroken die in Spirou nr 1 uit 1937 verschenen waren dus waarschijnlijk van de hand van Lafnet. De tekenaar die het figuurtje Robbedoes tot leven wekt lijkt ook erg op Lafnet, wat dit vermoeden verder bevestigt.
Als toonaangevend personage van het weekblad Robbedoes, liep Robbedoes van het ene onsamenhangende verhaal in het ander over. Een scenario werd niet van tevoren uitgewerkt, maar van week tot week bekeken.
Door de oorlogsomstandigheden stond Rob- Vel het personage noodgedwongen een tijd af aan Jijé. Nadien pikte hij de draad terug op, maar even later zou Jijé het personage (dat bezit was van de uitgeverij) voorgoed overnemen.
Eerste albums
Als tegengewicht voor de wat serieuze held voegt Jijé de slordige, vergeetachtige zenuwpatiënt Kwabbernoot toe om vanaf dat moment met Robbedoes een onafscheidelijk duo te vormen. Jijé had ondertussen enkele jonge tekenaars onderdak geboden en, wispelturig als hij was, deelde hij zijn personages uit om zich met andere dingen bezig te kunnen houden.
Zo begon André Franquin in die jaren, afwisselend of gelijklopend met Jijé aan Robbedoes te werken. Uit deze periode komen dan ook de eerste albums.
In 1949 worden twee Robbedoes-albums op de markt gebracht: “Robbedoes op avontuur” door Jijé en “Robbedoes en Kwabbernoot” door Franquin. De albums werden in 2010 herdrukt als facsimile uitgaven.
Hardcovers
De ‘echte’ reeks begint met nummer 1: “4 avonturen van Robbedoes en Kwabbernoot”. Een album van Franquin.
In het tweede album krijgt het universum van Robbedoes een vaste vorm met toevoegingen van het dorpje Rommelgem met de daarbij horende graaf, het kasteel van Rommelgem, de burgemeester, de bevolking, de kracht van paddestoelen, … Op de cover staat een taalkundige flater die Dupuis de 60 daaropvolgende jaren van herdrukken nog steeds niet heeft aangepast.
In het derde album, de zwarte hoeden, staat voor het laatst ook een Jijé verhaal. Van dit album zijn twee versies bekend. Ze worden beide als eerste druk beschouwd, aangezien ze op hetzelfde moment van de band zijn gerold en er niets anders gedrukt staat. Het enige verschil zijn de schutbladen die bij de ene versie blauw- witte silhouetten bevat en in het andere geval gewoon witte schutbladen heeft.
Vanaf dan is het allemaal Franquin wat de klok slaat. In het volgende verhalen komt neef Wiebeling op het toneel (Robbedoes en de erfgenamen) waar ook weer twee versies van bestaan. Het verschil zit hier in het gebruikte materiaal van de rug en de daarbij horende lijm die verkleuring geeft of geen verkleuring geeft. Bij Dupuis liet men destijds niets verloren gaan en werden alle restjes opgebruikt.
Ook de Marsupilami doet zijn blijde intrede in “De roof van de Marsupilami”. Hier is hetzelfde ruggenverschil te merken als bij het vorige album met de ondertussen bekende verkleuring door de vislijm zoals we ook bij de bundelingen van de weekbladen terugvinden uit die tijd.
We zitten ondertussen in 1954 en de drukkerij is gestopt met de mooie hardcover uitgaves (voor de Nederlandstalige markt). Enkel om hun toptekenaar te vriend te houden en omdat hij zo doordramde, brengen ze tot het vijfde album “de roof van de Marsupilami” nog uit in deze versie. Bij alle andere reeksen waren ze daar in 1950 al mee opgehouden. Het einde van een tijdperk; de hardcovers van Robbedoes. Tegenwoordig al vrij prijzige albums als je ze in een mooie staat wilt aankopen.
Gemakkelijke softcovers
Niet getreurd, Franquin is op volle kracht en tekent het ene prachtige verhaal na het andere. Met hier en daar hulp voor het scenario verschijnen de softcovers in een hoog tempo. Van nummer zes tot nummer tien kom je de albums ook dikwijls tegen en is de prijs voor een mooi album nog redelijk te noemen.
Moeilijke softcovers
Is het de oplage? Is het de enorme populariteit? Is het de schuld van het ‘witte’ niet meer hout-houdende papier? Wat de juiste oorzaak is, is moeilijk te achterhalen. Wat we wel met zekerheid kunnen zeggen is dat de albums van 11 tot 16 véél minder frequent gevonden worden. De prijzen voor mooie albums liggen dan ook gevoelig hoger, met als hoogtepunt “Het nest van de Marsupilami’s”.
Het einde van Franquin
De motor bij Franquin begint stilletjes aan te sputteren en hij verdrinkt in het werk. Het nummer 17, 18 en 19 komen al met wat vertraging en horten en stoten uit zijn pen. Wel zijn de albums weer wat makkelijker om te verzamelen.
Fournier
De reeks wordt overgenomen door Fournier. Hij maakt van Robbedoes (geheel volgens de tijdsgeest) een soort eco-rakker.
In het eerste album (nr 20) “De goudmaker” maakt hij nog gebruik van de marsupilami, die Franquin er zelf bijtekent (aangezien dit personage zijn bezit is), het zal de laatste keer zijn dat we hem zien in een Robbedoes en Kwabbernoot album (of toch niet?).
We zijn nu in de jaren ’70 aangekomen en de oplages zijn ondertussen zo ruim dat men tegenwoordig nog geregeld erg mooie exemplaren van de reeks kan kopen voor relatief zachte prijzen.
Tien jaar zal Fournier het personage tekenen tot nummer 29, alleen wordt er voor album 24 nog een verhaal van Franquin onder het stof vandaan gehaald, en ja, daar zien we de marsupilami weer.
De uitgever moet op zoek naar opvolging. Nic en Cauvin worden gevonden en na drie jaar verschijnt er weer een album. Na drie albums (30, 31, 32) stopt het duo (gelukkig?) om plaats te maken voor een ander enthousiast duo.
Tome en Janry
Enthousiasme en de wil om de hoogdagen van Franquin terug te laten herleven. Het album 33, "Virus", is direct een schot in de roos. Het teruggrijpen naar een eerder personage van Franquin krijgt ook de goedkeuring.
Meer dan tien jaar is het weer dolle pret met sterke verhalen en mooi tekenwerk. En dan is het even stil. Tome & Janry geven een nieuwe wending aan Robbedoes (Als in een droom), hij wordt meer volwassen of te volwassen? Op het album mochten we drie jaar wachten, maar het was het eindpunt van een erg succesrijke periode.
Zes jaar zoeken eer het volgende album verschijnt … Dupuis heeft zijn tijd genomen om zijn huiswerk te doen. Het resultaat is verrassend en modern maar wordt daarom niet door iedereen enthousiast onthaald.
Vier albums later eindigt het album 50 met weer een nieuwe wending. De gevolgen zijn ook weer dezelfde.
Een verhaal van Robbedoes en Kwabbernoot door ...
Ondertussen scheert de reeks Robbedoes een verhaal door … hoge toppen. Iedereen mag zijn ding doen met de bekende helden. De albums verschijnen buiten de reeks.
Yoann
Uit de deelnemers "een verhaal door' wordt een opvolger voor de reeks gedestilleerd …
Vanaf nr 51 gaat de reeks verder met tekeningen van Yoann.
