Tintin comic book catalogue

6,776 items

Tintin is one of the first European balloon comic series that ran from January 10, 1929 to April 13, 1976. Created by the Belgian author Hergé (George Rémi 1907-1983), See Chronological Tintin story numbering in LastDodo: More

Chronological Tintin story numbering in LastDodo:

V01 Tintin in the Land of the Soviets ( Tintin au pays des Soviets ; January 10, 1929 to May 8, 1930 in Le Petit Vingtième )
V02 Tintin in Congo (later: Tintin in Africa ) ( Tintin au Congo ; June 1930 to June 1931 in Le Petit Vingtième )
V03 Tintin in America ( Tintin en Amérique ; September 3, 1931 to October 20, 1932 in Le Petit Vingtième )
V04 The cigars of the Pharaoh ( Les cigares du pharaon ; December 8, 1932 to February 8, 1934 in Le Petit Vingtième )
V05 The Blue Lotus ( Le lotus bleu ; August 9, 1934 to October 17, 1935 in Le Petit Vingtième )
V06 The broken ear ( L'oreille cassée ; December 5, 1935 to February 25, 1937 in Le Petit Vingtième )
V07 The black rocks ( L'île noire ; April 15, 1937 to June 16, 1938 in Le Petit Vingtième )
V08 Ottokar's scepter ( Le scepter d'Ottokar ; August 4, 1938 to August 10, 1939 in Le Petit Vingtième )
V09 The crab with the golden claws ( Le crabe aux pinces d'or ; October 17, 1940 to October 18, 1941 in Le Soir-Jeunesse )
V10 The mysterious star ( L'étoile mystérieuse ; October 20, 1941 to May 22, 1942 in Le Soir )
V11-1 The Secret of the Unicorn ( Le secret de la Licorne ; June 11, 1942 to January 14, 1943 in Le Soir )
V11-2 Red Rackham's Treasure ( Le tresor de Rackham le Rouge ; 19 February to 23 September 1943, in Le Soir )
V12-1 The 7 crystal balls ( Les 7 boules de cristal ; December 16, 1943 to September 2, 1944 in Le Soir )
V12-2 The Sun Temple ( Le temple du soleil ; September 26, 1946 to April 22, 1948 in Tintin/Tintin )
V13 Tintin and the black gold ( Tintin au pays de l'or noir ; September 28, 1939 to May 9, 1940 in Le Petit Vingtième , Repost/continuation September 16, 1948 to February 23, 1950 in Tintin/Tintin )
V14-1 Rocket to the Moon ( Objectif Lune ; March 30, 1950 to September 7, 1950 and April 9, 1952 to ?? in Tintin/Tintin )
V14-2 Men on the Moon ( On a marché sur la Lune ; ??? until December 30, 1953 in Tintin/Tintin )
V15 The Calculus Affair ( L'affaire Tournesol ; December 22, 1954 to February 22, 1956 in Tintin/Tintin )
V16 Coke in stock ( Coke and stock ; November 1, 1956 to January 3, 1958 in Tintin/Tintin )
V17 Tintin in Tibet ( Tintin au Tibet ; September 17, 1958 to November 25, 1959 in Tintin )
V18 The Jewels of Bianca Castafiore ( Les bijoux de la Castafiore ; July 4, 1961 to September 13, 1962 in Tintin/Tintin )
V19 Flight 714 (later: Flight 714 to Sydney ) ( Vol 714 pour Sydney ; 27 September 1966 to 28 November 1967 in Tintin )
V20 Tintin and the Picaros ( Tintin et les Picaros ; September 16, 1975 to April 13, 1976 in Tintin/Tintin )
V21 Tintin and the Alpha-Art ( Tintin et l'Alph-Art ; unfinished, album 1986)

The young Hergé (b. 1907) was inspired by the adventures of Zig et Puce (1925) by the French author Alain Saint-Ogan.
In May 1931, when Tintin was still only a local celebrity, and the last plates of 'Tintin au Congo' were appearing in Belgium, Hergé had gone to Paris, no doubt equipped with his first album (Tintin au pays des Soviets), to meet Alain Saint-Ogan and ask him for advice. Fortunately, the creator of Zig et Puce had encouraged his young colleague that day. Hergé would soon surpass the Parisian master in fame.

Tintin first appeared in the Catholic weekly Le Petit Vingtième, under the direction of Abbé Wallez.

French BLACK AND WHITE stories 1929 - 1941
3 strips per page.
They only appeared in Dutch in facsimile between 1988 and 1990.

1929
1 Tintin au pays des Soviets ; January 10, 1929 to May 8, 1930 in Le Petit Vingtième (139 pages) 1930
Tintin in the Land of the Soviets, facsimile Casterman 1988
A rather naive debut story. Hergé was mainly influenced by the propaganda of the very conservative Catholic environment in which he worked, and it is not certain that he himself wanted to convey a strong political message.

1930
2 Tintin au Congo ; June 1930 to June 1931 in Le Petit Vingtième (110 pages) 1931
Tintin in the Congo, facsimile Casterman 1988
There has been much ado about this album in recent years. What is important to remember is that this work does not teach us so much about Africa, but what it teaches us about the way of thinking of Europeans at that time. About the prejudices that Hergé, who we must forgive for the ignorance of youth, may have harbored, about the sources that were available to him at the time in the colonial era and about the agenda of Abbé Wallez, who commissioned the album.

Hergé fell in love with his boss's secretary, Germaine Kieckens (1906-1995),
They were married by Abbé Wallez himself on July 21, 1932 and they were officially divorced on March 28, 1977.

1931
3 Tintin and Amérique ; September 3, 1931 to October 20, 1932 in Le Petit Vingtième (120 pages) 1932
Tintin in America, facsimile Casterman 1989
Al Capone, capitalism and the Indians. A number of clichés about America. Hergé views the Indians as the 'noble savage', but just like the Congolese, they do not come across as particularly clever.

1932
4 Les cigares du pharaon ; December 8, 1932 to February 8, 1934 in Le Petit Vingtième (124 pages) 1934
The Cigars of the Pharaoh, facsimile Casterman 1990
In this album Tintin goes to exotic places like Egypt and India. We get a more coherently constructed story and everything is much more atmospheric than before. We get to know Jansen and Jansens, but also the first appearance of Rastapopoulos.

1934
5 Le lotus bleu ; August 9, 1934 to October 17, 1935 in Le Petit Vingtième) (124 pages) 1936
The Blue Lotus, facsimile Casterman 1990
We see more of Tintin's personality, which is more extroverted - those smiles, those emotional outbursts, that violence in the (off-screen) bare-handed fights...
"The Blue Lotus" is clearly the first step towards the maturity of the comic strip. Hergé starts to document himself more and gets help from a Chinese student for the scenario of the story (which leads to a friendship with Tchang, who, as everyone knows, will become the subject of "Tintin in Tibet" many years later…).

1935
6 L'oreille cassee ; December 5, 1935 to February 25, 1937 in Le Petit Vingtième) (128 pages) 1937
The Broken Ear, facsimile Casterman 1991
After the political realism of "The Blue Lotus", Hergé set this new story in the fictional, somewhat carnivalesque San Theodoros. It gave Hergé the opportunity to review some exciting, picturesque or "amusing" situations in Central America: the incessant revolutions and coups that were typical of the time. The discovery of tribes in the Amazon with their tasty rituals (curare arrows, head reduction, etc.) and, on the political level, the intrigues of oil companies that want to appropriate new areas of exploitation. And of course (one thing that never changes) the sale of arms to all warring parties, thus encouraging conflict.
Tintin retains here that open-hearted cheerfulness (even before the firing squad), that exuberance that we already noticed in "The Blue Lotus", but which he will later lose.

1937
7 L'île noire ; April 15, 1937 to June 16, 1938 in Le Petit Vingtième) (124 pages) 1938
The Black Rocks, facsimile Casterman 1991
This version indeed benefits from a humor (Bobby's alcoholism), a dynamism, a vitality, which is somewhat toned down in the two later versions, which are technically more perfect, but colder. We now know that this story about counterfeiters is based on the true fact of counterfeiting money on behalf of the Third Reich...

1938
8 Le scepter d'Ottokar ; August 4, 1938 to August 10, 1939 in Le Petit Vingtième) (106 pages)
Ottokar's scepter, facsimile Casterman, 1991
1938: Europe trembles at the sound of boots. Hitler annexes the Sudetenland and threatens Czechoslovakia, while Franco strangles the young Spanish republic and Mussolini takes Albania.
Hergé moves this event to two imaginary Balkan countries; Syldavia and Borduria. It starts in a Syldavian restaurant in Brussels. A mystery with the disappearance of a scepter from a locked treasure room...

1939
Tintin au pays de l'or noir (September 28, 1939 to May 9, 1940 in Le Petit Vingtième (56 pages)
Land of Black Gold was discontinued after page 56 (27 pages in the color version) due to the outbreak of World War II.
Pages 57 and 58 (intended for May 16, 1940 in Le Petit Vingtième, but no longer published).

The English asked Hergé in the early seventies to remove any reference to the Palestinian situation of the forties from 'The Black Gold'... which Studio Hergé quickly did. An album that had already suffered from its difficult history of creation. It was interrupted by the invasion of Belgium and was only resumed ten years later, when Tintin had undergone a profound change (his appearance, his personality and especially his integration into a "family" with Haddock and Calculus...). 'The Black Gold' is at its most interesting in the '1950' version. The context is clearly political, "war" between Jewish and Arab activist groups, the threat of a new global conflict is clearly mentioned and the strategic importance of oil. With 'The Black Gold' in 1939, Hergé launched a subject that was serious to say the least!

1940
9 Le crabe aux pinces d'or ; October 17, 1940 to October 18, 1941 in Le Soir-Jeunesse) (62 pages)
The Crab with the Golden Claws, facsimile Casterman 1990
The Nazis invade the small kingdom of Belgium and the world collapses around Hergé. The gray years began, in which Hergé maintained dubious relationships to survive... even though he was no different from 95% of the Belgian or French population.
Finally, in a stroke of absolute genius, Hergé created Captain Haddock, a character "larger than life itself", whose wild and catastrophic alcoholism is the real driving force of the story.

COLOURING and redrawing of the first albums
4 strips per page

10 L'étoile mystérieuse (The mysterious star); October 20, 1941 to May 22, 1942 in Le Soir) (62 pages)
The ominous atmosphere that pervades the first ten pages of the book (the approaching end of the world, the disruption of daily life by the increasing heat, the madness that affects the characters and then the liberation from the earthquake) is a timeless theme, since the book dates from 1942. A sea race between a ship chartered by the Europeans (the good guys) and another American ship, financed by a hook-nosed Jew (the bad guys, ready to do anything to be victorious). A Bobby who only follows his stomach and a Captain Haddock with a cheerful alcoholism brightened up this depressing time with a joy that is far removed from today's political correctness.
The first "Tintin" to be originally published in color, it benefits from softer ochre tones than those of the usual color palette of Hergé albums.

11-1 The Secret of the Unicorn (Le secret de la Licorne); June 11, 1942 to January 14, 1943 in Le Soir) (62 pp.)
With this story begins the era of masterpieces. Belgium is occupied by the Nazis. Hergé concentrates on his work, but avoids everything that could irritate the authorities. With a mastery in both his drawings and in the art of storytelling (with the help of Jacques van Melkebeke and Edgar P. Jacops). The first album in which Tintin does not travel outside Belgium, the first detective story with a plot that is ultimately quite complex. Between the search for Captain Haddock's ancestors, a chase with a diabolical pickpocket, the mystery of the models of the "Unicorn". A miracle of rhythm and humour. The twists, the flashbacks that split the fight between Haddock and Red Rackham into a scene of domestic devastation, are the undeniable hallmark of Hergé's genius. It is thanks to Captain Haddock that it is so unforgettable, so perfectly cinematic and so deeply disturbing. "Tintin" here leaves the innocent domain of the "little Mickeys" for children and becomes a work for adults, whose motifs will be analysed from all possible angles for decades to come. Already in 1942, despite the war and the shortages, fame and sales of albums increased: something extraordinary was happening around Tintin. And that was just the beginning.

11-2 Red Rackham's Treasure (Red Rackham's Treasure); February 19 to September 23, 1943, in Le Soir) (62 pp.)
How strange is this “Red Rackham's Treasure”! The first Tintin without villains, without chases, in short without everything that had formed the essence of Hergé's work until then. This sidestep can be justified by the anxious atmosphere of the time (the Germans suffered their first defeats and the occupation became tense. Hergé himself had worked too easily in "collaborationist" newspapers not to be afraid for his future…). The adventures of Tintin would change dramatically. Tintin was no longer alone. A "blended family" was created around him and he would even have a 'home' called the Castle of Marlinspike Hall. The sublime appearance of Professor Calculus, the great subject of "Red Rackham's Treasure", the brilliant crystallization of the language of Captain Haddock whose alcoholism became a little less embarrassing. The transformation of the Janssens into a kind of slap-stick figures. There is a lot of laughter here (to forget the war and the misfortune?), the useless search that leads nowhere. And the "beautiful" conclusion: the reward for all this suffering is the certainty that they had won a house.

12-1 Les 7 boules de cristal (The 7 crystal balls); 16 December 1943 to 2 September 1944 in Le Soir) (62 pages)
"The Seven Crystal Balls" was interrupted for two years, before Hergé resumed production after he was acquitted of the charges against him. We can well imagine, however, that the atmosphere surrounding the production was not exactly favorable. It should be noted, however, that for this album Hergé called upon the literary imagination of his friend Jacques Van Melkebeke, who was undoubtedly responsible for the "serious" tone of this successful detective story, and on the talent of Edgar P. Jacobs, who developed into the comic genius we know today.

End of the war. Hergé was banned from publishing for collaboration, because he had published in the 'stolen' (German) Soir.

The war is over, some of Hergé's friends are being prosecuted for collaboration, he himself is also being convicted and although he will eventually be acquitted, he has heard the sound of the firing squad in the distance. He has to try to resume a 'normal' existence, while the world is still at a low point. He loses the support of the loyal Jacobs, whose own career is taking off. He is depressed and even considers moving to Argentina. Hergé cheats on his wife with a young girl. A number of young ladies worked at the Studio who coloured the comics, including Fanny Vlamynck (b. 1-8-1934). In 1956, Hergé started an affair with the beautiful 22-year-old Fanny Vlamynck. He married her in 1977.

Fanny later said: Our meeting was a coincidence... I was going to go on a trip with a friend, but she cancelled at the last minute. Then my mother told me to look for a job. I had trained as a colourist and when she saw the advertisement for the Hergé studio, she advised me to apply. I went there, did a test page and was hired.
I didn't really know anything about comics. When I met Hergé, I knew who he was. After work, I took evening classes to improve myself. We finished at 5 p.m. and I was often alone in the studio. When it was time for my class, I left and said 'good evening' to him. He often sat in the dark in his office and I was afraid of disturbing him. I can still see him in front of me, concentrated under his lamp, with his beautiful smile... (...)

For the first time the albums appeared in DUTCH in COLOR and with a redesign of the first albums.

1946
6 The Broken Ear (62 pp.) 1946
7 The Black Rocks (62 pp.) 1946
11-1 The Secret of the Unicorn (62 pp.) 1946

1947
2 Tintin in Congo 1947 (62 pages) Redrawn
3 Tintin in America (62 pp.) 1947 Redrawn
5 The Blue Lotus (62 pp.) 1947 Partly redrawn
8 King Ottokar's Sceptre (62 pp.) 1947 Partly redrawn
9 The Crab with the Golden Claws (62 pp.) 1947
10 The Mysterious Star (62 pp.) 1947
11-2 Red Rackham's Treasure (62 pp.) 1947
12-1 The 7 Crystal Balls (62 pages) 1947

1949
12-2 The Sun Temple (Le temple du soleil; September 26, 1946 to April 22, 1948 in Tintin/Tintin) (62 pages) 1949

1950
13 Tintin and the Land of Black Gold (64 pp.) 1950
Reinstatement from 1939/40 plus sequel (16 September 1948 to 23 February 1950 in Tintin)
The story that started before the war was finished. The resumption ten years later is not perfect though: The transition between the two eras is during the sandstorm), Hergé managed to include Captain Haddock and Professor Calculus in his story (in a not-so-convincing way), which gives us an astonishing conclusion, in which Captain Haddock himself refuses to explain the reason for his presence. There is however a liberating denouement with the 'insufferable' Abdullah to find back a bit of the "Tintin magic".

14-1 Rocket to the moon (Objectif Lune; March 30, 1950 to September 7, 1950 in Tintin/Tintin) (62 pages) 1954
'Destination Moon' is different from what loyal readers might expect. The shock comes from the feeling of a complete break with the previous albums. This is mainly because it is the result of the work of the newly founded Studio Hergé and not of an artist experiencing an increasingly deep depressive crisis. It achieves an unthinkable perfection, both graphically and narratively. Just think of that entire page showing the rocket and the launch site, which was apparently thanks to the talent of the young Bob de Moor.
The "problem" is of course that this "new Tintin", with a perfection that we may rightly find cold. Where is the earlier Tintin, who had become so dear to us and who will never appear again. Humanity is now completely delegated to Captain Haddock, a perfect example of a reader who is a little lost in this technical demonstration, which brings to mind the somewhat formalistic description of scientific progress in the early 1950s: from uranium as atomic fuel to rocket guidance. Hergé is fascinated by everything and as a result the breath of romanticism is stifled by the concern for descriptive plausibility. In the same way that the cheerful, eccentric Professor Calculus - inexplicably - became a world-famous scientist, Tintin here assumes a rather formidable seriousness. Fortunately, this introduction ends with a launch into a stunning second part.

1952
14-2 Men on the Moon (On a marché sur la Lune; October 29, 1952 to December 30, 1953 in Tintin/Tintin, 63 pages) (62 pages) 1954
We can confirm the level of graphic and narrative mastery of Hergé and his "Studio", but above all the rediscovery of adventures that are sometimes hilarious and sometimes poignant, some "visionary" (Haddock's drift in space, which remains a kind of reference point for this type of scenes in the world of cinema), others delightfully crazy (the ice under the surface of the moon, a daring extrapolation by Hergé). It guarantees us a content full of strong sensations, going beyond what the previous album had offered us. "Serious" people will point out some technically incorrect points. (such as the use of the lasso in a vacuum, etc.), There is a duo of "bad guys" who are quite different from each other: the implacable Nazi and the traitor consumed by guilt and shame.

1954
2 Tintin in Africa (62 pp.) 1954 Redrawn
Hergé distanced himself a little from this youthful sin, but not enough (in the Danish edition the blowing up of a rhinoceros with dynamite was censored).

3 The Cigars of the Pharaoh (62 pp.) 1955 Redrawn

15 The Sunflower Case (L'affaire Tournesol; December 22, 1954 to February 22, 1956 in Tintin/Tintin) (62 pages) 1956
We have come a long way from the unbridled fantasy of the beginning - Tintin has become more modern... Even more advanced technology. This time in a thriller set during the Cold War that you could almost call Hitchcockian! (This Tintin could be a distant precursor to Jason Bourne?). It has stood the test of time quite well.
With the appearance of the unbearable insurance man Lampion, the consumerist triviality of our 'modern world' has been introduced.

1956
16 Cokes in stock (Coke and stock; November 1, 1956 to January 3, 1958 in Tintin/Tintin) (62 pages) 1958
A story with a maritime episode in which Haddock could rediscover a (short-lived) instinct for his noble job as a captain, who multiplies shipwrecks and dangers in a "war" atmosphere unique in Hergé's work. Hergé had come out of his depression in the years 56 to 58 and could devote himself entirely to a Tintin whose international success exploded... 'Coke in stock' is an album that divides the reader between magic and boredom - another story about wanderings in the Middle East! The familiar jokes about the antics of Abdullah, the strange regression of Calculus, degraded from a big boss in the conquest of space to inventor of motorized roller skates, and the increasing coldness of Tintin himself, unfortunately prevail over the relevance of the denunciation of the slave trade in the Middle East.

1958
17 Tintin in Tibet (Tintin au Tibet; September 17, 1958 to November 25, 1959 in Tintin/Kuifje, 63 pp.) (62 pp.) 1960
The story is now well-known: during his first analysis session, in which Hergé dealt with the guilt that tormented him over his adultery, he was told "to kill the demon of purity within him". Advice that, like any great artist, he immediately applied to the book he was working on, Tintin in Tibet.
A search for a lost friend, Chang. Tintin is an "absolute hero" here, the opposite of what Hergé thinks of himself.
It is Hergé's most personal work, and a surprising departure from the usual Tintin adventures... except, of course, for the constant barrage of jokes, this time focusing entirely on Captain Haddock.
However, it is undeniable that when the 'action' takes place, with the arrival at high altitude and the appearance of the Yeti, in "Tintin in Tibet" the desperation is palpable, the ultimate sacrifice is an option, the mountain is magically recreated by Hergé and his collaborators. And the ending is great, because it acknowledges that (brotherly) love for one's neighbor can conquer all.

In 1934, Hergé, on the advice of Father Gosset, agreed to document himself and met the 27-year-old student of Fine Arts Tchang Tchong-jen, who was temporarily living in Belgium. A deep friendship developed from these long exchanges. For more than a year, there were Sunday meetings, during which Tchang 'coached' his pupil on the cultural, artistic and political level of China, something that Hergé had not suspected until then. Tchang even joined in this adventure of Tintin 'The Blue Lotus'.
The young man returned to China in 1935. He became a famous watercolorist and sculptor, before he was hit hard by the Cultural Revolution. A revolution synonymous with purification, with Mao's famous little red book as its symbol. His works were lost. He too was interned in a re-education camp...
Hergé undertakes endless administrative procedures to find his missing friend. For 46 years, the two men lost touch. They met again in March 1981, under the flashlight of photographers at Brussels International Airport. The Belgian author was already ill when this reunion took place. Tchang's adventures continued, far from China. In 1985, he settled in Nogent-sur-Marne, thanks to the joint action of Régis Debray, then Mitterrand's foreign affairs advisor, and the then Minister of Culture, Jack Lang. Thirteen years later, he died in his artist's studio on the outskirts of Paris. Tchang said: "In Hergé's book, Tchang is a little Tchang, a child. Now I'm back in Belgium, I'm old, but little Tchang has followed me. Voilà, he's my son."

1960
In 1960 Hergé left his wife, and moved in with Fanny, but - and no one realised it at the time - this was both artistically and commercially, at the height of Tintin…

1961
18 The jewels of Bianca Castafiore (Les bijoux de la Castafiore; July 4, 1961 to September 13, 1962 in Tintin/Tintin) (62 pages) 1963
It goes without saying that reading "The Castafiore Jewels" when you are young and an absolute fan of this adventure is a huge disillusionment and the incomprehension total. What the creator wanted to do here: paint a world that has become (already) too small, from which the adventure and the mystery have almost disappeared, pushed back by the triviality of the media, the selfish business and above all the growing disinterest of man for his fellow man.
A vague sadness that becomes increasingly heavy, we go round in circles and the slightest object becomes an obstacle to the minimal functioning of daily life, or even a danger. In 'The Jewels', if you fall, for the first time in all the adventures, you can break your foot and be condemned to the damnation of immobility, which prevents you from escaping your tormentors.

1965
7 The Black Rocks REDRAWN by the STUDIO, including Bob de Moor (62 pages) 1965
The story is moved to the present day (the sixties). Hergé later admitted that he also had this album redrawn to keep his 'Studio' working.

1966
19 Flight 714 (Vol 714 for Sydney; September 27, 1966 to November 28, 1967 in Tintin/Tintin) (62 pages) 1968
It deals with aliens, a subject very fashionable at the time, but at the same time it was 'realistic' in its story, far removed from the intensive wanderings of the former reporter/adventurer. It also deals with the desecration of essential characters, such as Calculus or Rastapopoulos, who is nothing more than a caricature of the implacable genius of Evil that he was. We can suppose that this was done deliberately by Hergé, who was struggling with the competing success of Asterix, even if we can suspect the influence of his collaborators at the studio...

It took longer and longer for another album to be released.

1976
20 Tintin and the Picaros (Tintin et les Picaros; September 16, 1975 to April 13, 1976 in Tintin/Tintin) (62 pages) 1976
Hergé is proud that he has purged this Revolution of its bloody aspect. In the land of 'The Broken Ear' there is not even any shooting anymore! On the other hand, it is a small consolation for the reader: Hergé is not completely misled by the modern world in which he likes to set his books. The Indians of the Amazon have become pitiful alcoholics and the jungle is nothing more than a picturesque destination for European tourists.
As for the (carnivalesque) revolution, it is a cruel illusion, a mixture of incompetence and sovereign contempt for the people in whose name one pretends to fight (the famous last scene, a belated ode to the book, about the unchanged slums…). "Tintin and the Picaros" sold hundreds of thousands of albums and Hergé remained famous, thanks to a life full of inspired work. He eventually married Fanny.

1983
Hergé suffered from a terrible blood disease and left us all orphans (Tintin's, not Hergé's). He died on March 3, 1983.

1986
21 Tintin and the Alpha-Art (Tintin et l'Alph-Art; unfinished, album 1986)
We live in a dark age where the world is becoming increasingly ugly: financial capitalism is expanding its dominance over the planet. In this world, there is no longer any place for Tintin. Fanny hesitates, but nevertheless allows this horrible "Alph-Art" to be published, before taking the only honourable decision that, as long as she lives, there will never be another Tintin. The album exists only in the most perverse (read commercial) imagination. What is a comic strip without drawings? While the "work", which is not unfinished (there are fascinating unfinished books or films), but broken down, reduced to a few bad dialogues, a few scribbles in which it is impossible to find even the slightest trace of Hergé's genius?

Fanny Vlamynck became the heiress of the rights of Tintin. In 1993 she remarried Nick Rodwell, a British businessman. He will mercilessly exploit the rights to the last cent, so that it becomes very expensive to publish anything about Tintin.

We will have to wait until 2053 for the rights to be released (70 years after the author's death) and for Tintin to finally belong to all of us.

Automatic translation Click here for the original text

Hide original text

Chronologische Kuifje-verhaalnummering in LastDodo:

V01 Kuifje in het land van de Sovjets (Tintin au pays des Soviets; 10 januari 1929 t/m 8 mei 1930 in Le Petit Vingtième)

V02 Kuifje in Congo (later: Kuifje in Afrika) (Tintin au Congo; juni 1930 t/m juni 1931 in Le Petit Vingtième)

V03 Kuifje in Amerika (Tintin en Amérique; 3 september 1931 t/m 20 oktober 1932 in Le Petit Vingtième)

V04 De sigaren van de farao (Les cigares du pharaon; 8 december 1932 t/m 8 februari 1934 in Le Petit Vingtième)

V05 De Blauwe Lotus (Le lotus bleu; 9 augustus 1934 t/m 17 oktober 1935 in Le Petit Vingtième)

V06 Het gebroken oor (L’oreille cassée; 5 december 1935 t/m 25 februari 1937 in Le Petit Vingtième)

V07 De zwarte rotsen (L'île noire; 15 april 1937 t/m 16 juni 1938 in Le Petit Vingtième)

V08 De scepter van Ottokar (Le sceptre d'Ottokar; 4 augustus 1938 t/m 10 augustus 1939 in Le Petit Vingtième)

V09 De krab met de gulden scharen (Le crabe aux pinces d'or; 17 oktober 1940 t/m 18 oktober 1941 in Le Soir-Jeunesse)

V10 De geheimzinnige ster (L'étoile mystérieuse; 20 oktober 1941 t/m 22 mei 1942 in Le Soir)

V11-1 Het geheim van de Eenhoorn (Le secret de la Licorne; 11 juni 1942 t/m 14 januari 1943 in Le Soir)

V11-2 De schat van Scharlaken Rackham (Le tresor de Rackham le Rouge; 19 februari t/m 23 september 1943, in Le Soir)

V12-1 De 7 kristallen bollen (Les 7 boules de cristal; 16 december 1943 t/m 2 september 1944 in Le Soir)

V12-2 De zonnetempel (Le temple du soleil; 26 september 1946 t/m 22 april 1948 in Tintin/Kuifje)

V13 Kuifje en het zwarte goud (Tintin au pays de l'or noir; 28 september 1939 t/m 9 mei 1940 in Le Petit Vingtième, Herplaatsing/vervolg 16 september 1948 t/m 23 februari 1950 in Tintin/Kuifje)

V14-1 Raket naar de maan (Objectif Lune; 30 maart 1950 t/m 7 september 1950 en 9 april 1952 t/m ?? in Tintin/Kuifje)

V14-2 Mannen op de maan (On a marché sur la Lune; ??? t/m 30 december 1953 in Tintin/Kuifje)

V15 De zaak Zonnebloem (L'affaire Tournesol; 22 december 1954 t/m 22 februari 1956 in Tintin/Kuifje)

V16 Cokes in vooraad (Coke en stock; 1 november 1956 t/m 3 januari 1958 in Tintin/Kuifje)

V17 Kuifje in Tibet (Tintin au Tibet; 17 september 1958 t/m 25 november 1959 in Tintin/Kuifje)

V18 De juwelen van Bianca Castafiore (Les bijoux de la Castafiore; 4 juli 1961 t/m 13 september 1962 in Tintin/Kuifje)

V19 Vlucht 714 (later: Vlucht 714 naar Sidney) (Vol 714 pour Sydney; 27 september 1966 t/m 28 november 1967 in Tintin/Kuifje)

V20 Kuifje en de Picaro's (Tintin et les Picaros; 16 september 1975 t/m 13 april 1976 in Tintin/Kuifje)

V21 Kuifje en de Alfa-kunst (Tintin et l'Alph-Art; onvoltooid, album 1986)

De jonge Hergé (geb. 1907) werd geïnspireerd door de avonturen van Zig et Puce (1925) van de Franse auteur Alain Saint-Ogan.

In mei 1931, toen Kuifje nog slechts een plaatselijke beroemdheid was, en de laatste platen van 'Tintin au Congo' in België verschenen, was Hergé naar Parijs getrokken, ongetwijfeld voorzien van zijn eerste album (Tintin au pays des Soviets), om Alain Saint-Ogan te ontmoeten en hem om advies te vragen. Gelukkig moedigde de maker van Zig et Puce die dag zijn jonge collega aan. Hergé zou niet lang daarna de Parijse meester voorbij streven in beroemdheid.

Tintin verscheen voor het eerst het in Katholieke weekblad Le Petit Vingtième, onder leiding van Abbé Wallez.

Franse ZWART-WIT verhalen 1929 - 1941

3 stroken per pagina.

Ze verschenen pas in het Nederlands in facsimile tussen 1988 en 1990.

1929

1 Tintin au pays des Soviets; 10 januari 1929 t/m 8 mei 1930 in Le Petit Vingtième (139 blz.) 1930

Kuifje in het land van de Sovjets, facsimile Casterman 1988

Een nogal naïf debuut verhaal. Hergé was vooral beïnvloed door de propaganda van het zeer conservatieve katholieke milieu waarin hij werkte, en het is niet zeker dat hij zelf een krachtige politieke boodschap wilde overbrengen.

1930

2 Tintin au Congo; juni 1930 t/m juni 1931 in Le Petit Vingtième (110 blz.) 1931

Kuifje in Congo, facsimile Casterman 1988

Er is de afgelopen jaren veel over dit album te doen geweest. Wat belangrijk is om te onthouden is, dat dit werk ons niet zozeer iets leert over Afrika, maar in wat het ons leert over de denkwijze van Europeanen in die tijd. Over de vooroordelen die Hergé, die we moeten vergeven voor de onwetendheid van de jeugd, mogelijk koesterde, over de bronnen die hem destijds ter beschikking stonden in het koloniale tijdperk en over de agenda van Abbé Wallez, die het album bestelde.

Hergé werd verliefd op de secretaresse van zijn baas, Germaine Kieckens (1906-1995),

Zij werden getrouwd door Abbé Wallez zelf op 21 Juli, 1932 en zij scheidden officieel op 28 maart 1977.

1931

3 Tintin en Amérique; 3 september 1931 t/m 20 oktober 1932 in Le Petit Vingtième (120 blz.) 1932

Kuifje in Amerika, facsimile Casterman 1989

Al Capone, het kapitalisme en de Indianen. Een aantal clichés over Amerika. Door Hergé worden de Indianen bekeken als de 'edele wilde’, maar net als de Congolezen komen zij niet bijster slim over.

1932

4 Les cigares du pharaon; 8 december 1932 t/m 8 februari 1934 in Le Petit Vingtième (124 blz.) 1934

De sigaren van de farao, facsimile Casterman 1990

In dit album gaat Kuifje naar exotische oorden als Egypte en India. We krijgen een meer coherent opgebouwd verhaal en alles is veel sfeervoller uitgevoerd dan voorheen. We maken kennis met Jansen en Jansens, maar ook met het eerste optreden van Rastapopoulos.

1934

5 Le lotus bleu; 9 augustus 1934 t/m 17 oktober 1935 in Le Petit Vingtième) (124 blz.) 1936

De Blauwe Lotus, facsimile Casterman 1990

We zien meer van de persoonlijkheid van Kuifje, die meer extravert is - die glimlachen, die emotionele uitbarstingen, dat geweld in de (buiten beeld) gevechten met blote handen...

"De Blauwe Lotus" is duidelijk de eerste stap naar de volwassenheid van het stripverhaal. Hergé gaat zich meer documenteren en krijgt hulp van een Chinese student voor het scenario van het verhaal (wat een vriendschap oplevert met Tchang, die, zoals iedereen weet, vele jaren later het onderwerp van "Kuifje in Tibet" zal worden…).

1935

6 L’oreille cassée; 5 december 1935 t/m 25 februari 1937 in Le Petit Vingtième) (128 blz.) 1937

Het gebroken oor, facsimile Casterman 1991

Na het politieke realisme van "De Blauwe Lotus" plaatste Hergé dit nieuwe verhaal in het fictieve, enigszins carnavaleske San Theodoros. Het gaf Hergé de mogelijkheid een aantal spannende, pittoreske of 'amusante' situaties de revue te laten passeren in Midden-Amerika: de onophoudelijke revoluties en staatsgrepen die kenmerkend waren voor in die tijd. De ontdekking van stammen in het Amazonegebied met hun smakelijke rituelen (curarepijlen, hoofdverkleining, enz.) en, op politiek vlak, de intriges van oliemaatschappijen die nieuwe exploitatiegebieden willen toe-eigenen. En natuurlijk (één ding dat nooit veranderd) de verkoop van wapens aan alle oorlogvoerende partijen en zo de conflicten aanmoedigen.

Kuifje behoudt hier die openhartige vrolijkheid (zelfs voor het vuurpeloton), die uitbundigheid die we al opmerkte in "De Blauwe Lotus", maar die hij later zal verliezen.

1937

7 L'île noire; 15 april 1937 t/m 16 juni 1938 in Le Petit Vingtième) (124 blz.) 1938

De zwarte rotsen, facsimile Casterman 1991

Deze versie profiteert inderdaad van een humor (Bobby’s alcoholisme), een dynamiek, een vitaliteit, die in de twee latere versies iets is afgezwakt, die technisch perfecter zijn, maar kouder. We weten inmiddels dat dit verhaal over valsemunters gebaseerd is op het waargebeurde feit van het vervalsen van geld in opdracht van het Derde Rijk...

1938

8 Le sceptre d'Ottokar; 4 augustus 1938 t/m 10 augustus 1939 in Le Petit Vingtième) (106 blz.)

De scepter van Ottokar , facsimile Casterman 1991

1938: Europa beeft bij het geluid van laarzen. Hitler annexeert het Sudetenland en bedreigd Tsjecho-Slowakije, terwijl Franco de jonge Spaanse republiek de nek omdraait en Mussolini Albanië inneemt.

Hergé verplaatst dit gebeuren naar twee denkbeeldige Balkan-landen; Syldavië en Bordurië. Het begint in een Syldavische restaurant in Brussel. Een mysterie met de verdwijning van een scepter uit een afgesloten schatkamer...

1939

Tintin au pays de l'or noir (28 september 1939 t/m 9 mei 1940 in Le Petit Vingtième (56 blz.)

Kuifje en het zwarte goud werd na blz. 56 (27 blz. in de kleurenversie) afgebroken vanwege het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.

Pagina’s 57 en 58 (bedoeld voor 16 mei 1940 in Le Petit Vingtième, maar niet meer verschenen).

De Engelsen vroegen Hergé begin jaren zeventig om elke verwijzing naar de Palestijnse situatie van de jaren veertig uit ‘Het Zwart Goud’ te schrappen... wat Studio Hergé snel deed. Een album dat toch al had geleden onder de moeilijke ontstaansgeschiedenis. Het werd onderbroken door de inval in België en werd pas tien jaar later hervat, toen Kuifje een ingrijpende verandering had ondergaan (zijn uiterlijk, zijn persoonlijkheid en vooral zijn integratie in een "familie" met Haddock en Zonnebloem...). ‘Het Zwart Goud’ is het interessantst in de versie ‘1950’. De context is duidelijk politiek, "oorlog" tussen Joodse en Arabische activistische groeperingen, de dreiging van een nieuw wereldwijd conflict wordt duidelijk genoemd en het strategische belang van de olie. Hergé lanceerde met ’Het Zwarte Goud’ in 1939 een onderwerp dat op zijn zachtst gezegd serieus was!

1940

9 Le crabe aux pinces d'or; 17 oktober 1940 t/m 18 oktober 1941 in Le Soir-Jeunesse) (62 blz.)

De krab met de gulden scharen, facsimile Casterman 1990

De nazi's vallen het kleine koninkrijk België binnen en de wereld stort in rond Hergé. De grijze jaren braken aan, waarin Hergé dubieuze relaties onderhield om te overleven... ook al verschilde hij daarin niet van 95% van de Belgische of Franse bevolking.

Hergé bedacht tenslotte, in een absoluut geniale inval, Kapitein Haddock, een personage dat "groter is dan het leven zelf", wiens wilde en catastrofale alcoholisme de echte drijfveer van het verhaal is.

INKLEURING en hertekening van de eerste albums

4 stroken per pagina

10 L'étoile mystérieuse (De geheimzinnige ster); 20 oktober 1941 t/m 22 mei 1942 in Le Soir) (62 blz.)

De dreigende sfeer die in de eerste tien bladzijden van het boek heerst (het naderende einde van de wereld, de verstoring van het dagelijks leven door de toenemende hitte, de waanzin die de personages aantast en dan de bevrijding van de aardbeving) is een tijdloos gegeven, aangezien het boek dateert uit 1942. Een zeerace tussen een schip gecharterd door de Europeanen (de goede jongens) en een ander Amerikaans schip, gefinancierd door een haakneuzige Jood (de slechte jongens, bereid om alles te doen om te zegevieren). Een Bobby die alleen zijn maag volgt en een Kapitein Haddock met een vrolijk alcoholisme fleurden deze deprimerende tijd op met een plezier dat ver verwijderd is van de huidige politieke correctheid.

De eerste "Kuifje" die oorspronkelijk in kleur werd gepubliceerd en profiteert van zachtere okertinten dan die van het gebruikelijke kleurenpalet van Hergé-albums.

11-1 Het geheim van de Eenhoorn (Le secret de la Licorne); 11 juni 1942 t/m 14 januari 1943 in Le Soir) (62 blz.)

Met dit verhaal begint het tijdperk van de meesterwerken. België is bezet door de Nazi’s. Hergé die concentreert zich op zijn werk, maar vermijdt alles wat de autoriteiten zou kunnen irriteren. Met een meesterschap in zowel zijn tekeningen als in de vertelkunst (met de hulp van Jacques van Melkebeke en Edgar P. Jacops). Het eerste album waarin Kuifje niet buiten België reist, eerste detectiveverhaal met een plot dat uiteindelijk behoorlijk complex is. Tussen de zoektocht naar de voorouders van Kapitein Haddock, een achtervolging van een duivelse zakkenroller, het mysterie van de modellen van de "Eenhoorn”. Een wonder van ritme en humor. De wendingen, de flashbacks die het gevecht tussen Haddock en Scharlaken Rackham opsplitst in een scène van huiselijke verwoesting, is het onbetwistbare kenmerk van Hergé's genie. Het is aan Kapitein Haddock te danken dat het zo onvergetelijk, zo perfect filmisch en zo diep verontrustend is. "Kuifje" verlaat hier het onschuldige domein van de "kleine Mickeys" voor kinderen en wordt een werk voor volwassenen, waarvan de motieven nog tientallen jaren vanuit alle mogelijke hoeken zullen worden geanalyseerd. Al in 1942, ondanks de oorlog en de schaarste, groeide de roem en steeg de verkoop van albums: er gebeurde iets buitengewoons rond Kuifje. En dat was nog maar het begin.

11-2 Le tresor de Rackham le Rouge (De schat van Scharlaken Rackham); 19 februari t/m 23 september 1943, in Le Soir) (62 blz.)

Hoe vreemd is deze “Schat van Scharlaken Rackhamt"! De eerste Kuifje zonder schurken, zonder achtervolgingen, kortom zonder alles wat tot dan toe de essentie van Hergé's werk vormde. Deze zijsprong kan worden gerechtvaardigd door de angstige sfeer van die tijd (de Duitsers leden hun eerste nederlagen en de bezetting werd gespannen. Hergé zelf had te gemakkelijk in "collaborerende" kranten gewerkt om niet bang te zijn voor zijn toekomst…). De avonturen van Kuifje zouden ingrijpend veranderen. Kuifje was niet langer alleen. Er ontstond een "samengesteld gezin" om hem heen en hij zou zelfs een ‘thuis’ hebben genaamd het Kasteel van Molensloot. De sublieme verschijning van Professor Zonnebloem, het grote onderwerp van "Scharlaken Rackham's schat", de briljante kristallisatie van de taal van Kapitein Haddock wiens alcoholisme een beetje minder gênant werd. De transformatie van de Janssens naar een soort slap-stick figuren. Hier wordt veel gelachen (om de oorlog en het ongeluk te vergeten?), De nutteloze zoektocht die nergens toe leidt. En de "prachtige" conclusie: de beloning voor al dit lijden is de zekerheid dat ze een huis hadden gewonnen.

12-1 Les 7 boules de cristal (De 7 kristallen bollen); 16 december 1943 t/m 2 september 1944 in Le Soir) (62 blz.)

"De Zeven Kristallen Bollen" werd twee jaar lang onderbroken, voordat Hergé de productie weer oppakte nadat hij was vrijgesproken van de beschuldigingen die hem ten laste waren gelegd. We kunnen ons echter goed voorstellen dat de sfeer rond de productie niet bepaald gunstig was. We moeten echter wel opmerken dat Hergé voor dit album een beroep deed op de literaire verbeelding van zijn vriend Jacques Van Melkebeke, die ongetwijfeld verantwoordelijk was voor de 'serieuze' toon van dit succesvolle detectiveverhaal, en op het talent van Edgar P. Jacobs, die zich ontwikkelde tot het stripgenie dat we nu kennen.

Einde van de oorlog. Hergé kreeg publicatieverbod wegens collaboratie, omdat hij o.a. gepubliceerd had in de ‘gestolen’ (Duitse) Soir.

De oorlog is voorbij, sommige van Hergé's vrienden worden vervolgd wegens collaboratie, hijzelf wordt ook veroordeeld en al zal hij uiteindelijk vrijgesproken worden, toch heeft hij het geluid van het vuurpeloton in de verte gehoord. Hij moet een 'normaal' bestaan zien te hervatten, terwijl de wereld nog steeds op een dieptepunt zit. Hij verliest de steun van de loyale Jacobs, wiens eigen carrière van de grond komt. Hij is depressief en overweegt zelfs om in Argentinië te gaan wonen. Hergé bedriegt zijn vrouw met een jong meisje. Op de Studio werkte een aantal jongedames die de strips inkleurden waaronder Fanny Vlamynck (geb. 1-8-1934). In 1956 begon Hergé een affaire met de mooie 22 jarige Fanny Vlamynck. Hij trouwde met haar in 1977.

Fanny vertelde later: Onze ontmoeting was toevallig... Ik zou op reis gaan met een vriendin, maar die zei op het laatste moment af. Toen zei mijn moeder mij dat ik maar een baan moest zoeken. Ik had een opleiding tot colorist gevolgd en toen zij de advertentie voor de Hergé-studio zag, raadde ze mij aan om te solliciteren. Ik ging erheen, deed een proefpagina en werd aangenomen.

Ik wist eigenlijk niets van strips. Toen ik Hergé ontmoette, wist ik wie hij was. Na het werk volgde ik avondlessen om mezelf te verbeteren. We waren om 17.00 uur klaar en ik was vaak alleen in de studio. Toen het tijd was voor mijn les, vertrok ik en zei hem nog even ‘goedenavond’. Hij zat vaak in het donker op zijn kantoor en ik was bang om hem te storen. Ik zie hem nog voor me, geconcentreerd onder zijn lamp, met zijn prachtige glimlach... (...)

Voor het eerst verschenen de albums in het NEDERLANDS in KLEUR en met hertekening van de eerste albums.

1946

6 Het gebroken oor (62 blz.) 1946

7 De zwarte rotsen (62 blz.) 1946

11-1 Het geheim van de Eenhoorn (62 blz.) 1946

1947

2 Kuifje in Congo 1947 (62 blz.) Hertekend

3 Kuifje in Amerika (62 blz.) 1947 Hertekend

5 De Blauwe Lotus (62 blz.) 1947 Gedeeltelijk hertekend

8 De scepter van Ottokar (62 blz.) 1947 Gedeeltelijk hertekend

9 De krab met de gulden scharen (62 blz.) 1947

10 De geheimzinnige ster (62 blz.) 1947

11-2 De schat van Scharlaken Rackham (62 blz.) 1947

12-1 De 7 kristallen bollen (62 blz.) 1947

1949

12-2 De zonnetempel (Le temple du soleil; 26 september 1946 t/m 22 april 1948 in Tintin/Kuifje) (62 blz.) 1949

1950

13 Kuifje en het zwarte goud (64 blz.) 1950

Herplaatsing van 1939/40 plus vervolg (16 september 1948 t/m 23 februari 1950 in Tintin/Kuifje)

Het verhaal dat voor de oorlog begonnen is werd afgemaakt. De hervatting tien jaar later is echter niet perfect: De overgang tussen de twee tijdperken is tijdens de zandstorm), Hergé slaagde erin om kapitein Haddock en professor Zonnebloem in zijn verhaal op te nemen (op een niet-zo-overtuigende manier), die ons een verbazende conclusie biedt, waarin kapitein Haddock zelf weigert de reden voor zijn aanwezigheid uit te leggen. Wel is er een de bevrijdende ontknoping met de ‘onuitstaanbare’ Abdoellah om een beetje van de "Kuifje-magie" terug te vinden.

14-1 Raket naar de maan (Objectif Lune; 30 maart 1950 t/m 7 september 1950 in Tintin/Kuifje) (62 blz.) 1954

‘Raket naar de maan’ is anders dan de trouwe lezers zouden verwachten. De schok komt voort uit het gevoel van een complete breuk met de voorgaande albums. Dit komt vooral doordat het het resultaat is van het werk van de pas opgerichte Studio Hergé en niet van een kunstenaar die een steeds diepere depressieve crises ervaart. Het bereikt een ondenkbare perfectie, zowel grafisch als narratief. Denk maar eens aan die hele pagina waarop de raket en de lanceerplaats te zien zijn, wat blijkbaar te danken was aan het talent van de jonge Bob de Moor.

Het "probleem" is uiteraard dat deze "nieuwe Kuifje", met een perfectie die we met recht koud mogen vinden. Waar is de eerdere Kuifje, die ons zo dierbaar was geworden en die nooit meer zal verschijnen. De menselijkheid is nu volledig gedelegeerd aan Kapitein Haddock, een perfect voorbeeld van een lezer die een beetje verdwaald is in deze technische demonstratie, wat doet denken aan de enigszins formalistische beschrijving van wetenschappelijke vooruitgang in de vroege jaren 1950: van uranium als atoombrandstof tot raketgeleiding. Hergé is door alles gefascineerd en als gevolg daarvan wordt de adem van romantiek gesmoord door de zorg voor beschrijvende aannemelijkheid. Op dezelfde manier waarop de vrolijke, excentrieke Professor Zonnebloem - onverklaarbaar - een wereldberoemde wetenschapper werd en neemt Kuifje hier een nogal formidabele ernst aan. Gelukkig eindigt deze inleiding met een lancering naar een verbluffend tweede deel.

1952

14-2 Mannen op de maan (On a marché sur la Lune; 29 oktober 1952 t/m 30 december 1953 in Tintin/Kuifje, 63 blz.) (62 blz.) 1954

We kunnen het niveau van grafisch en verhalend meesterschap van Hergé en zijn "Studio" bevestigen, maar vooral het herontdekken van avonturen die nu eens hilarisch en dan weer schrijnend zijn, sommige "visionair" (Haddocks drift in de ruimte, die een soort referentiepunt blijft voor dit soort scènes in de filmwereld), andere lekker gek (het ijs onder het maanoppervlak, een gewaagde extrapolatie van Hergé). Het garandeert ons een inhoud vol sterke sensaties, die verder gaan dan wat het vorige album ons had geboden. ‘Serieuze’ mensen zullen op een aantal technisch onjuiste punten wijzen. (zoals het gebruik van de lasso in een vacuüm, etc.), Er is een duo van 'slechteriken' die nogal verschillend van elkaar zijn: de onverbiddelijke nazi en de verrader die verteerd wordt door schuldgevoel en schaamte.

1954

2 Kuifje in Afrika (62 blz.) 1954 Hertekend

Hergé distantieerde zich een beetje, van deze jeugdzonde, maar niet genoeg (in de Deense uitgave werd het opblazen van een neushoorn met dynamiet gecensureerd).

3 De sigaren van de farao (62 blz.) 1955 Hertekend

15 De zaak Zonnebloem (L'affaire Tournesol; 22 december 1954 t/m 22 februari 1956 in Tintin/Kuifje) (62 blz.) 1956

We zijn inmiddels ver verwijderd van de ongebreidelde fantasie van het begin - Kuifje werd moderner... Nog meer geavanceerde technologie. Dit keer in een thriller die zich afspeelt tijdens de Koude Oorlog en die je bijna Hitchcockiaans kunt noemen! (Deze Kuifje zou een verre voorloper van Jason Bourne kunnen zijn?). Het heeft de tand des tijds nog redelijk doorstaan.

Met de verschijning van de ondraaglijke verzekeringsman Lampion is de consumptieve trivialiteit van onze ‘moderne wereld geïntroduceerd.

1956

16 Cokes in voorraad (Coke en stock; 1 november 1956 t/m 3 januari 1958 in Tintin/Kuifje) (62 blz.) 1958

Een verhaal met een maritieme episode waarin Haddock een (kortstondig) instinct voor zijn nobele baan als kapitein kon herontdekken, die schipbreuken en gevaren vermenigvuldigt in een "oorlogs"sfeer die uniek is in het werk van Hergé. Hergé was in de jaren 56 tot 58 uit zijn depressie gekomen en hij kon zich volledig wijden aan een Kuifje wiens internationale succes explodeerde... ‘Cokes in voorraad’ is een album dat de lezer verdeelt tussen magie en verveling - opnieuw een verhaal over omzwervingen in het Midden-Oosten! De bekende grappen rond de streken van Abdoellah, de vreemde regressie van Zonnebloem, gedegradeerd van een grote baas in de verovering van de ruimte tot uitvinder van gemotoriseerde rolschaatsen, en de toenemende koelheid van Kuifje zelf, hebben helaas de overhand over de relevantie van de aanklacht tegen de slavenhandel in het Midden-Oosten.

1958

17 Kuifje in Tibet (Tintin au Tibet; 17 september 1958 t/m 25 november 1959 in Tintin/Kuifje, 63 blz.) (62 blz.) 1960

Het verhaal is inmiddels overbekend: tijdens zijn eerste analysesessie, waarin Hergé het schuldgevoel behandelde dat hem kwelde vanwege zijn overspel, kreeg hij te horen "dat hij de demon van de zuiverheid in hem moest doden". Een advies dat hij, zoals elke kunstenaar van formaat, meteen toepaste in het boek waaraan hij werkte, ‘Kuifje in Tibet’.

Een zoektocht naar een verloren vriend, Tchang. Kuifje is hier een "absolute held", het tegenovergestelde van wat Hergé van zichzelf denkt.

Het is Hergé's meest persoonlijke werk, dat op verbazingwekkende wijze afwijkt van de gebruikelijke avonturen van Kuifje... behalve natuurlijk de voortdurende stortvloed aan grappen die dit keer volledig op Kapitein Haddock neerkomen.

Het is echter onbetwistbaar dat wanneer de ‘actie’ plaatsvindt, met de aankomst op grote hoogte en de verschijning van de Yeti, "Kuifje in Tibet" de wanhoop voelbaar is, het ultieme offer is een optie, de berg wordt op magische wijze herschapen door Hergé en zijn medewerkers. En het einde is geweldig, want het erkent dat de (broederlijke) liefde voor de naaste alles kan overwinnen.

In 1934 ging Hergé, op aanraden van pater Gosset, akkoord om zich te documenteren en ontmoette de 27-jarige student Schone Kunsten Tchang Tchong-jen, die tijdelijk in België woonde. Uit deze lange uitwisselingen ontstaat een diepe vriendschap. Gedurende meer dan een jaar waren er zondagse bijeenkomsten, waarbij Tchang zijn leerling 'coachte' op het culturele, artistieke en politieke vlak van China, iets wat Hergé tot dan toe niet had vermoed. Tchang stapt zelfs mee in dit avontuur van Kuifje ‘De Blauwe Lotus’.

De jongeman keerde in 1935 terug naar China. Hij werd een beroemd aquarellist en beeldhouwer, voordat hij hard werd getroffen door de culturele revolutie. Een revolutie die synoniem staat voor zuivering, met het beroemde rode boekje van Mao als symbool. Zijn werken gaan verloren. Ook hij wordt geïnterneerd in een heropvoedingskamp...

Hergé onderneemt eindeloze administratieve procedures om zijn verdwenen vriend terug te vinden. 46 jaar lang verloren de twee mannen elkaar uit het oog. Ze ontmoetten elkaar opnieuw in maart 1981, onder het flitslicht van fotografen op de internationale luchthaven van Brussel. De Belgische auteur was al ziek toen deze hereniging plaatsvond. De avonturen van Tchang gingen verder, ver van China. In 1985 vestigde hij zich in Nogent-sur-Marne, dankzij de gezamenlijke actie van Régis Debray, destijds adviseur voor buitenlandse zaken van Mitterrand, en de toenmalige minister van Cultuur, Jack Lang. Dertien jaar later stierf hij in zijn kunstenaarsatelier in de buitenwijken van Parijs. Tchang vertelde: "In het boek van Hergé is Tchang een kleine Tchang, een kind. Nu ben ik terug in België, ik ben oud, maar de kleine Tchang is mij gevolgd. Voilà, hij is mijn zoon."

1960

In 1960 verliet Hergé zijn vrouw, en trok in bij Fanny, maar - en niemand realiseerde zich dat destijds - dit was zowel artistiek als commercieel, op het hoogtepunt van Kuifje…

1961

18 De juwelen van Bianca Castafiore (Les bijoux de la Castafiore; 4 juli 1961 t/m 13 september 1962 in Tintin/Kuifje) (62 blz.) 1963

Het spreekt voor zich dat het lezen van "De juwelen van Castafiore" als je jong bent en een absolute fan bent dit avontuur een enorme desillusie is en het onbegrip totaal. Wat de maker hier wilde doen: een wereld schilderen die (al) te klein is geworden, waaruit het avontuur en het mysterie bijna zijn verdwenen, teruggedrongen door de trivialiteit van de media, het egoïstische zakendoen en vooral de groeiende desinteresse van de mens voor zijn medemens.

Een vage treurigheid die steeds zwaarder wordt, we draaien in cirkels en het geringste voorwerp wordt een obstakel voor het minimale functioneren van het dagelijks leven, of zelfs een gevaar. In ‘De juwelen’ kun je, als je valt, voor het eerst in alle avonturen, je voet breken en word je veroordeeld tot de verdoemenis van onbeweeglijkheid, waardoor je niet aan je kwelgeesten kunt ontsnappen.

1965

7 De zwarte rotsen HERTEKEND door de STUDIO, o.a. Bob de Moor (62 blz.) 1965

Het verhaal wordt naar de tegenwoordige tijd verplaatst (van de jaren zestig). Hergé gaf later toe dat hij dit album ook liet hertekenen om zijn ’Studio’ aan het werk te houden.

1966

19 Vlucht 714 (Vol 714 pour Sydney; 27 september 1966 t/m 28 november 1967 in Tintin/Kuifje) (62 blz.) 1968

Het gaat over buitenaardse wezens, een onderwerp dat destijds erg in de mode was, maar was tegelijkertijd 'realistisch' in zijn verhaal, ver verwijderd van de intensieve omzwervingen van de voormalige verslaggever/avonturier. Het gaat ook over de ontheiliging van essentiële personages, zoals Zonnebloem of Rastapopoulos, die niets meer is dan een karikatuur van het onverbiddelijke genie van het Kwaad die hij was. We kunnen veronderstellen dat dit opzettelijk werd gedaan door Hergé, die het moeilijk had met het concurrerende succes van Asterix, ook al kunnen we de invloed van zijn medewerkers bij de studio vermoeden...

Het duurde steeds langer voor er weer een album uitkwam.

1976

20 Kuifje en de Picaro's (Tintin et les Picaros; 16 september 1975 t/m 13 april 1976 in Tintin/Kuifje) (62 blz.) 1976

Hergé is er trots op dat hij deze Revolutie heeft gezuiverd van het bloederige aspect. In het land van ‘Het Gebroken Oor’ wordt er zelfs niet meer geschoten! Aan de andere kant is het een kleine troost voor de lezer: Hergé laat zich niet helemaal misleiden door de moderne wereld waarin hij zijn boeken zo graag laat afspelen. De indianen van het Amazonegebied zijn zielige alcoholisten geworden en de jungle is niet meer dan een pittoreske bestemming voor Europese toeristen.

Wat de (carnavalesque)revolutie betreft, dat is een wrede illusie, een mengeling van incompetentie en soevereine minachting voor de mensen in wiens naam men beweert te strijden (het beroemde laatste tafereel, een late ode aan het boek, over de onveranderde sloppenwijken…). Van "Kuifje en de Picaro's" werden honderdduizenden albums verkocht en Hergé bleef beroemd, dankzij een leven vol geïnspireerd werk. Hij trouwde uiteindelijk met Fanny.

1983

Hergé leed aan een vreselijke bloedziekte en liet hij ons allemaal als weeskinderen achter (van Kuifje, niet van Hergé). Hij overleed op 3 maart 1983.

1986

21 Kuifje en de Alfa-kunst (Tintin et l'Alph-Art; onvoltooid, album 1986)

We leven in een donkere tijd waarin de wereld steeds lelijker wordt: het financiële kapitalisme breidt zijn dominantie uit over de planeet. In deze wereld is er geen plaats meer voor Kuifje. Fanny twijfelt, maar laat toch toe dat deze afschuwelijke "Alph-Art" wordt gepubliceerd, voordat ze het enige eervolle besluit neemt dat er, zolang ze leeft, nooit meer een Kuifje zal verschijnen. Het album bestaat alleen in de meest perverse (lees commerciële) verbeelding. Wat is een stripverhaal zonder tekeningen? Terwijl het "werk", dat niet onvoltooid is (er zijn fascinerende onvoltooide boeken of films), maar afgebroken, gereduceerd tot een paar slechte dialogen, een paar krabbels waarin het onmogelijk is ook maar het geringste spoor van Hergé's genie te vinden?

Fanny Vlamynck werd de erfgename van de rechten van Kuifje. In 1993 hertrouwde ze met Nick Rodwell, een Brits zakenman. Deze zal meedogenloos de rechten tot de laatste cent uitbuiten, zodat het heel duur wordt om nog iets over Kuifje te publiceren.

We zullen tot 2053 moeten wachten tot de rechten (70 jaar na de dood van de auteur) vrij zullen komen en Kuifje eindelijk van ons allemaal zal zijn.

Number of comic books

6,776

Number of related items

4,896

Oldest item

Tintin-le Petit Vingtième -1930-numéro 37 (1930)